Psy i Pudle

Efman

Przekopiowałam ze strony naszego Klubu Pudla

Wzorzec FCI nr 172 /18.04.2007/, wersja angielska PUDEL (Caniche)

POCHODZENIE: Francja.

DATA PUBLIKACJI OBOWIĄZUJĄCEGO WZORCA:06.03.07.

KLASYFIKACJA: Psy do towarzystwa.

KLASYFIKACJA F.C.I. : Grupa 9 Psy ozdobne i do towarzystwa.

Sekcja 2 Pudle.

Nie podlegają próbom pracy.

ZARYS HISTORII RASY:
Etymologicznie, francuskie słowo “caniche” pochodzi od “cane”, francuskiego określenia samicy kaczki. W innych krajach nazwa rasy jest powiązana z brodzeniem, pluskaniem w wodzie. Oryginalnie pies ten był używany do polowania na dzikie ptactwo wodne. Rasa pochodzi od barbet’a, którego wiele cech zachowała aż do teraz. W 1743 roku pojawiła się w języku francuskim nazwa “la caniche”, określająca sukę rasy barbet. W późniejszym czasie określenia„barbet” i „caniche” /pudel/ stopniowo nabrały odrębnego znaczenia. Hodowcy włożyli wiele ciężkiej pracy w uzyskanie psów w
oryginalnym typie i o jednolitym umaszczeniu. Pudel stał się bardzo popularnym psem do towarzystwa z powodu przyjaznego, wesołego i lojalnego charakteru, ale także z powodu czterech odmian wielkości i różnych umaszczeń, które każdy może wybrać zgodnie ze swymi upodobaniami.

WRAŻENIE OGÓLNE: Średniej budowy pies, z charakterystyczną, kędzierzawą szatą – lokowatą lub sznurową.
Ma wygląd psa inteligentnego, zawsze czujnego i aktywnego, harmonijnie zbudowanego, sprawiającego wrażenie eleganckiego i dumnego.

St.FCI n° 172/18.04.07

ISTOTNE PROPORCJE :
• Długość kufy stanowi ok. 9/10 długości czaszki.
• Długość tułowia/ mierzona między łopatką, a guzem kulszowym/ przekracza nieco wysokość w kłębie.
• Wysokość w kłębie jest prawie równa wysokości zadu.
• Odległość od podłoża do łokcia stanowi 5/9 wysokości w kłębie.
USPOSOBIENIE/TEMPERAMENT: Pies ten znany jest ze swej lojalności oraz łatwości uczenia się i bycia układanym, co czyni go szczególnie miłym psem do towarzystwa.GŁOWA: Wyrazista, o prostych konturach, proporcjonalna w stosunku do tułowia. Głowa musi być dobrze wymodelowana i nie może być ciężka, masywna, ani zbyt delikatna.

OKOLICA MÓZGOCZASZKI:
Czaszka: Szerokość wynosi mniej, niż połowa długości głowy.
Czaszka, widziana z góry, jest owalna w osi długiej i nieco wypukła z profilu. Osie podłużne nieco rozbieżne.
Łuki brwiowe: Umiarkowanie zaznaczone, pokryte długą sierścią.
Bruzda czołowa: Szeroka między oczami, zwęża się w kierunku silnie zaznaczonego guza potylicznego (u pudli miniaturowych może być on nieco mniej wyraźny).
Stop: Słabo zaznaczony.

OKOLICA TWARZOCZASZKI:
Nos: Dobrze rozwinięty, pionowy profil; szerokie nozdrza. Czarny u pudli czarnych, białych i srebrnych ; brązowy u pudli brązowych ; u pudli pomarańczowo-płowych (morelowych) i czerwono-płowych – brązowy lub czarny.
Kufa: Grzbiet nosa idealnie prosty. Długość stanowi ok. 9/10 długości czaszki. Ramiona żuchwy biegną niemal równolegle. Kufa mocna. Dolny zarys kufy wyznacza żuchwa, nie linia dolnej wargi.
Wargi: Umiarkowanie rozwinięte, dość ściśle przylegające, średniej grubości; górna warga spoczywa na dolnej, nie zwisając poniżej. Czarne u pudli czarnych, białych i srebrnych; brązowe u pudli brązowych. U pudli pomarańczowo-płowych (morelowych) i czerwono-płowych, od ciemnobrązowych do czarnych. Kąciki warg nie mogą być przesadnie zaznaczone.
Szczęka i żuchwa oraz zęby: Zgryz nożycowy. Mocne zęby.
Policzki: Nie wystające, wymodelowane na kościach. Łuki podoczodołowe wymodelowane i umiarkowanie wydatne. Łuki jarzmowe bardzo mało wydatne.
Oczy: Wyrażające żywe zainteresowanie; osadzone na wysokości stopu i lekko skośne. Migdałowatego kształtu. Czarne lub ciemnobrązowe. U brązowych pudli mogą być barwy ciemnego bursztynu.Powieki: Obwódki powiek czarne u czarnych, białych i srebrnych pudli; u pudli pomarańczowo-płowych (morelowych) i czerwonopłowych mogą być brązowe lub czarne.Uszy: Dość długie, opadające wzdłuż policzków; osadzone w przedłużeniu linii, rozpoczynającej się od wierzchołka nosa i przechodzącej poniżej zewnętrznego kąta oka; płaskie, rozszerzające się poniżej nasady i zaokrąglone na końcach; okryte długą, falistą sierścią. Płaty uszu powinny sięgać do kącików warg.
SZYJA: Mocna, lekko łukowata poniżej karku; średniej długości; harmonijna. Głowa noszona wysoko i dumnie.Bez łałoku; o owalnym przekroju. Długość szyi nieco mniejsza, niż długość głowy.

TUŁÓW: Proporcjonalny. Długość przekracza nieznacznie wysokość w kłębie.
Kłąb: Umiarkowanie rozwinięty.
Grzbiet Krótki. Linia grzbietu harmonijna i zwarta. Wysokość w kłębie jest równa wysokości, mierzonej od górnej linii zadu do podłoża.
Lędźwie: Mocne i umięśnione.
Zad: Zaokrąglony, ale nie opadający.
Pierś: Przedpiersie musi nieco wystawać i być położone dość wysoko.
Klatka piersiowa: Sięga dołem do łokcia; szerokość odpowiada 2/3 jej głębokości. U dużych pudli obwód klatki piersiowej, mierzony za łopatkami, musi przekraczać przynajmniej o 10 cm wysokość kłębie. Klatka piersiowa owalna w przekroju, szeroka w części tylnej.
Brzuch i słabizny: podkasanie zaznaczone, ale nie przesadnie.
OGON: Osadzony dość wysoko, na poziomie lędźwi. Może być naturalnej długości lub skrócony o 1/3 lub ½ długości, w krajach, w których cięcie ogonów nie jest zabronione. W spoczynku ogon noszony nisko; w ruchu – niesiony ukośnie.

KOŃCZYNY
KOŃCZYNY PRZEDNIE: Idealnie proste i równoległe ; dobrze umięśnione, o mocnym kośćcu. Wysokość, mierzona od łokcia do podłoża, przekracza nieco połowę wysokości w kłębie. Łopatki: Dobrze ukątowane i umięśnione. Łopatka tworzy z kością ramieniową kąt 110°.
Ramię: Długość kości ramieniowej odpowiada długości łopatki.
Staw nadgarstkowy: Tworzy przedłużenie przedniej linii przedramienia.
Śródręcze: Silne i – widziane z boku – niemal proste.
Przednie łapy: Raczej małe, zwarte, w kształcie krótkiego owalu. Palce dobrze wysklepione i zwarte. Opuszki twarde i grube. Pazury – czarne u czarnych i srebrnych pudli; czarne lub brązowe u pudli brązowych. U pudli białych pazury w całej gamie kolorów – od rogowego po czarny. U pudli pomarańczowo-płowych (morelowych) i czarnych – brązowe lub czarne.
KOŃCZYNY TYLNE : Widziane z tyłu – równoległe ; mięśnie dobrze rozwinięte i wyraźnie widoczne. Staw skokowy dość dobrze ukątowany. Kąty : biodrowo-udowy, piszczelowo-udowy i piszczelowo-skokowy, powinny być dobrze zaznaczone.
Udo: Dobrze umięśnione i silne.
Śródstopie: Raczej krótkie i proste. Pudel powinien rodzić się bez palców szczątkowych na kończynach tylnych.
Tylne łapy: Takie, jak przednie.
CHÓD/RUCH: Pudel porusza się lekko i sprężyście.
SKÓRA: Elastyczna, nie luźna, pigmentowana. Pudle czarne, brązowe, srebrne, pomarańczowo-płowe (morelowe) i czerwonopłowe, muszą być pigmentowane zgodnie z kolorem szaty. U białych pudli pożądana jest srebrna barwa skóry.

SZATA
WŁOS: Lokowaty : Obfity, o delikatnej, wełnistej strukturze, bardzo kędzierzawy, elastyczny i odporny na ucisk dłoni. Powinien być gruby, gęsty, równej długości ; powinien także tworzyć równe loki.
Sznurowy: Obfity, o delikatnej, wełnistej strukturze; gęsty, tworzący charakterystyczne sznury, które powinny osiągać długość przynajmniej 20 cm.
MAŚĆ: Jednolicie czarna, biała, brązowa, srebrna, morelowa (pomarańczowo-płowa) i czerwona (czerwono-płowa).
Brązowa: Powinna być głęboka, raczej ciemna, jednolita i ciepła. Odcień beżowy oraz jego jaśniejsze pochodne, nie są dozwolone.
Srebrna: Musi być jednolita, głęboka; nie może przechodzić w czerń, ani w biel.
Morelowa (pomarańczowo-płowa): Musi być jednolita; nie może być zbliżona do jasnopłowego, kremowego czy czerwono-płowego koloru.
Czerwona (czerwono-płowa): Musi być jednolita na całym ciele. Absolutnie nie może być zbliżona do pomarańczowo-płowej (morelowej).
Obwódki powiek, nos, wargi, dziąsła, podniebienie, naturalne otwory, moszna i opuszki – dobrze pigmentowane.

WYMIARY:
Pudle duże: Powyżej 45 cm do 60 cm, z tolerancją 2 cm powyżej.
Duży pudel musi być powiększoną i rozwiniętą kopią pudla średniego, zachowującą jego cechy.
Pudle średnie: Powyżej 35 cm do 45 cm.
Pudle miniaturowe: Powyżej 28 cm do 35 cm. Pudel miniaturowy musi przypominać pomniejszonego pudla średniego, zachowując – na tyle, na ile jest to możliwe – takie same proporcje. Nie może wykazywać żadnych cech skarłowacenia.
Pudle toy: Powyżej 24 cm do 28 cm (pożądany ideał: 25 cm), z tolerancją -1 cm. Toy pudel przypomina pudla miniaturowego i zachowuje te same ogólne proporcje, spełniając wszystkie wymogi wzorca. Wszelkie oznaki skarłowacenia są niedopuszczalne; jedynie guz potyliczny może być słabiej zaznaczony.

WADY: Wszelkie odstępstwa od wyżej wymienionych cech należy uznać za wady, których ocena powinna być proporcjonalna względem ich stopnia i zasięgu.
• Karpiowaty lub łękowaty grzbiet.
• Zbyt nisko osadzony ogon.
• Nadmierna pobudliwość.
• Zęby:
Brak 2 P1 nie jest brany pod uwagę Brak jednego P2 lub symetryczny brak dwóch P2.
• Brak M3 nie jest brany pod uwagę
POWAŻNE WADY:
• Częściowa depigmentacja nosa.
• Bekasi nos.
• Spiczasta kufa.
• Wypukły grzbiet nosa.
• Zęby:
Niesymetryczny brak dwóch PM2.
• Oczy zbyt duże lub zapadnięte, niewystarczająco ciemne
• Zbyt krótkie uszy.
• Opadający zad.
• Ogon zagięty nad grzbietem.
• Zbyt strome kontowanie kończyn tylnych.
• Chód posuwisty lub z długim wykrokiem.
• Rzadka, miękka lub twarda szata.
• Maść niezdecydowana lub niejednolita: srebrna przeczerniona lub biaława srebrna; spłowiała pomarańczowo-płowa (morelowa), kremowa, beżowa lub zbyt ciemnobrązowa u pudli brązowych.

WADY ELIMINUJĄCE:
• Agresja lub nadmierna nieśmiałość.
• Całkowita depigmentacja nosa.
• Brak typu, zwłaszcza głowy.
• Tyłozgryz lub przodozgryz.
• Zęby:
Brak 1 siekacza, 1 kła lub 1 zęba łamacza (górne P4, dolne M1). Brak jednego P3 lub P4. Brak trzech lub więcej P (z wyjątkiem P1).
• Brak ogona lub naturalnie krótki ogon.
• Palce szczątkowe lub ślad po palcach szczątkowych na tylnych kończynach.
• Szata niejednolitego koloru.
• Białe łaty.
• Biała sierść na łapach.
• Wzrost powyżej 62 cm u pudli dużych i poniżej 23 cm u toy pudli.
• Wszelkie oznaki skarłowacenia: okrągła czaszka, brak guza potylicznego, zbyt wyrazisty stop, wyłupiaste oczy,
zbyt krótka i zadarta kufa, cofnięta żuchwa.
• Bruzda pośrodkowa prawie niewidoczna.
• Bardzo lekki kościec u pudli toy.
• Zagięty ogon, z końcem opadającym na słabiznę lub zad.
Każdy pies, przejawiający fizyczne lub psychiczne nieprawidłowości, powinien zostać zdyskwalifikowany.
Uwaga: Samce powinny mieć dwa normalnie wykształcone jądra, całkowicie opuszczone do moszny.
Dodatek do wzorca

UZNANE FRYZURY WYSTAWOWE
St.FCI n° 172/18.04.07
9
Fryzura „Na lwa” /”lwia fryzura”/: Pudle, zarówno o lokowatej, jak i sznurowatej szacie,, powinny mieć ostrzyżone kończyny tylne, aż do żeber. Strzyże się również: kufę – od dolnej powieki w górę i w dół; policzki; przednie i tylne kończyny, oprócz mankietów lub bransolet i dozwolonych, dodatkowych partiach sierści na kończynach tylnych;
ogon, z pozostawieniem okrągłego lub podłużnego pompona. Wąsy wymagane są u wszystkich osobników. Dopuszczalne jest pozostawienie włosa, zwanego „portkami”, na przednich kończynach.
Fryzura „nowoczesna”: Pozostawienie włosa na czterech kończynach jest dopuszczalne jedynie pod warunkiem, że przestrzega się następujących zasad:
1. Należy wystrzyc:
a) dół kończyn przednich – od pazurów do wysokości palca szczątkowego /pierwszego palca/; dół kończyn tylnych – do takiej samej wysokości. Strzyżenie maszynką, ograniczone do samych palców, jest dopuszczalne.
b) głowę i ogon, według zasad opisanych powyżej.
Można wyjątkowo dopuścić przy tej fryzurze:
– pozostawienie pod żuchwą krótkiego włosa, nie dłuższego, niż 1 cm, którego krańce powinny zostać ścięte równolegle do żuchwy. Tzw. „kozia broda” nie jest dopuszczalna.
– skrócenie pompona na ogonie.
2. Należy skrócić włos na tułowiu, dla uzyskania efektu „lśniącego jedwabiu”, mniej więcej do długości 1 cm. Długość szaty wzrasta stopniowo wokół żeber i w górnych partiach kończyn.
3. Należy uporządkować:
a) włos na głowie – tak, by tworzył kask (czuprynę) umiarkowanej wysokości, jak również poniżej wzdłuż szyi do kłębu, oraz na froncie
– równomiernie, bez przerw, aż do wystrzyżonej części łap, wzdłuż lekko ukośnej linii od szczytu mostka w dół. Szata na górnej części uszu i do 1/3 ich długości, może być ostrzyżona nożyczkami lub ogolona maszynką w kierunku „z włosem”. Na dolnej części ucha należy pozostawić włos, którego długość rośnie stopniowo od góry
do dołu, kończąc się frędzlami, które można wyrównać.
b) włos na nogach – „portki” lub „pantalony”, odcinają się wyraźnie od gładko wystrzyżonych łap. Długość włosa stopniowo wzrasta ku górze –osiągając na łopatkach i udach długość 4-7 cm /mierzoną przy wyprostowanym włosie/ – proporcjonalnie do wielkości psa, jednak należy unikać wrażenia bufiastości. „Pantalony” na kończynach tylnych nie mogą przeszkadzać dostrzec typowego dla pudla kątowania.
Wszelkie inne, fantazyjne strzyżenia, nie odpowiadające powyższym normom wzorcowym, stanowią wady eliminujące. Niezależnie od tego, którą z wzorcowych fryzur zastosowano, nie może ona wpływać na ocenę na wystawie – oznacza to, że wszystkie psy tej samej klasy, w którejkolwiek z fryzur wzorcowych oceniane są jednakowo.
Fryzura „angielska”: Prócz „lwich” motywów na kończynach tylnych, pozostawia się dodatkowo mankiety i bransolety. Na głowie pozostawiony jest kask /grzywka/. W przypadku tego typu strzyżenia, wąsy są elementem dowolnym. Dopuszcza się brak wyraźnej granicy strzyżenia szaty na tylnych kończynach. Kask /grzywka/ nie elementem dowolnym (zabrania się używania lakieru do włosów i wszelkich podobnych mu substancji w celu utrzymania
stabilnej fryzury).
Pudle, które nie zostały ostrzyżone według wzorca, nie będą (do czasu pozostawania w niewłaściwej fryzurze) oceniane, ani nagradzane podczas wystaw i oficjalnych pokazów, jednakże nie eliminuje ich to z hodowli.

-W tym temacie mile widziane zdjecia pudli najbardziej zbliżonych wyglądem do wzorca.
-Pytania i rozmowy na temat eksterieru.

Efman

Zastanawia mnie jak to jest z długością u pudli,

we wzorcu jest napisane:

pianistka

we wzorcu jest że pudel ma mieć sylwetkę wydłużoną-

Gość

Efman wszytsko zależy od interpretacji sędziego - normalnie jak w życiu...
To np jak piszesz - we wzorcu jest że pudel ma mieć sylwetkę wydłużoną, natomiast każdy hodowca dąży do kwadratu bo sędziowie z reguły tak lubią, w przypadku samca ok, w przypadku suki dla mnie głupota, szczególnie suka hodowlana.
Chód/ruch - lekko, sprężyście, natomiast z autopsji wiadomo że im więszky wykrok wręcz posuwiście tym lepsze noty.
HA włos np pisze o delikatnej strukturze, kto zdążył poznać i podotykać Forda ten wie że tam był DRUT prawdziwy normalny ostry drut. Pierwszym razem to pomyślałam że Wiera go jakims specyfikiem dla terierów traktuje. I co? I na wystawach nad tymi drutami rozpływali się w zachwycie sędziowie. nie mam ani jednej!! karty oceny gdzie nie byłoby peanów na temat struktury włosa, która wg wzorca jest wadą.
Już nie wspomnę o wielkościach... Kto wystawia ten wie, jak ma się w klasie byka przerośniętego bankowo tamten wygra, no bankowo u większości sędziów. Wiadomo że taki pies lepiej się zaprezentuje na tle małej konkurencji. Osobiście nie lubię standardów powyżej granicy wyznaczonej. Natomiast większośc czy może nawet prawie wszyscy lubią "im większy tym lepszy", bo to "duży pudel". Po to mamy wzorzec aby się go trzymać, po to jest że od do aby suki były po 55 a samce po 60 a nie po 80cm. Jak ktoś lubi ofutrzonego doga niemieckiego ok, ale wzorzec jest wzorcem, a życie życiem.
Zęby to też inna bajka, jeden sędzia to - dentysta, drugi ma w nosie zęby, bo pies na zębach ostatecznie nie chodzi i o ile nie ma braków utudniających funkcjonowanie i oby zgryz był na miejscu jest ok.
Dalej czytamy Spiczasta kufa jest niby wadą, proszę pokazać mi dużego bez spiczastej kufy... No dobra znalazłoby się, ale ZNALAZŁO bez niej a nie z nią!
O ogonie nawet nie będę pisać, bo dla mnie to już totalna paranoja, kraj który wymyślił nowy wzorzec uznaje kopiowanie ;/ Pozatym wystarczy poczytać przypiski hodowców, sędziów zagranicznych na planetpoodle i skandinavianie. Porażka.

Efman

pianistka

Efman - jest jakiś cel hodowli

Gość

Efman

Gość

Amen
Może krótko ale myślę że treściwie. Efam masz świętą rację. Dodam tylko że nie każdy ma czas i pieniądze na jeżdżenie na wystawy co tydzień, czasami jest pies który zrobi tytuły w kilka wystaw, a czasami właściciel zaparty i kasiasty i jeździ na maksa aż do zrobienia tego wymarzonego tytułu championa, a potem widzimy "szczenięta po championach", "utytuowany reproduktor" itp
Oczywiście nie generalizujmy, bo są psy topowe z którymi naprawdę warto jeździć i aż żal trzymać je na kanapie, ale czasami właściciel nie ma zacięcia a w domu ma cudo. Więc niewarto patrzeć jedynie na tytuły, ale na ten "stan faktyczny".
I jeszcze co mi przyszło do głowy - nie ma psów idealnych, kto uważa że ma ten ósmy cud świata to gratuluję. Z tego też powodu nie wybierajmy repa bo ma tytuł, nie ograniczajmy się też do wąskiego patzrenia, bo np ma ogon zawinięty lub ucho zbyt krótkie. Pies to całość i tak trzeba patrzeć i wybierać rozsądnie.

Efman

Gość

Efman

Gość

W hodowli ważny jest cel, każdy hodowca powinien go mieć, dążyć do określonego typu, a każdy mimo jednego wzorca ma swój typ psa. Czasami popatrzy się po psach z określonych hodowli i nawet na ślepo można(znaczy bez czytania przydomka) powiedzieć z jakiej on jest hodowli.
Jak ja swego czasu szukałam psa - wybrałam sobie hodowlę z której bardzo mi się podobały psy. Niestety w tej hodowli szczenięta miały być dopiero za bardzo długi czas, ale podpowiedziano mi inną hodowlę która bazuje na psach z tamtej. Więc i współpraca między hodowcami jest wazna.
W Sandynawii np wiedzą jakie linie można bezpiecznie łączyć ze sobą tak aby przedstawiciele określonej rasy byli wzorcowi a jakich skojarzeń linii należy unikać

Efman no właśnie słowo pisane jest zupełnie inne od wypowiedzi na żywo.
Jeśli chodzi o moje opinie na niektóre tematy to są czasami kontrowersyjne, ale nie od dziś wiadomo że gdzie 2 polaków tam 3 zdania

bura4

Gosiu, nie podobają Ci się przerośnięte pudla, czyli Igor też?? Bo on przecież zdecydowanie powyżej wzorca... Opara mu napisał, ze doskonała wielkość, ale biorąc nasz wzorzec to rzeczywiście jest przerośnięty... No może 70 to nie ma, ale...

Gość

Bura podobanie podobaniem, napisałam że po to jest wzorzec i wielkości w nim, aby się tego trzymać, a Ty tak nie uważasz??? Ford też nie miał 60 cm. Nie ukrywam że gdybym miała kupować to wolałabym dużego 58-60 cm. Tak wiem wiem PROPORCJONALNY... ale taki 60cm też może być proporcjonalny.
I nie napisałam że mi się NIE podoba napisałam jedynie że jak ktoś ofutrzone dogi niemieckie to OK.

bura4

No widzisz Gosiu, z całym szacunkiem, ale co to za wzorzec, który nie różnicuje wielkości między suką i psem, który nie bierze pod uwagę tego, że kryje się psami amerykańskimi, które tych 60 cm nie mają... Uważam, że jeśli trzeba się trzymać sztywno wzorca, to niech zabronią kryć w USA i tyle

Mnie się duże podobają, jak widzę psa, to nie mam się zastanawiać, czy to jest średniak, czy duży. Dla mnie ważne, żeby był proporcjonalny, pięknie się ruszał i miał doskonały charakter. Oczywiście 70 czy 80 cm to już lekka przesada, ale te 62 cm uważam że powinno być dla suki a z 65-67 dla psa.

Gość

Z całym szacunkiem, ale nie zgodzę się i pozwolę sobie mieć własne zdanie na ten temat. Mnie się podobają samce samcze, takie 60 cm a suki 58 cm i ma być widać na pierwszy rzut oka że to samiec a to suka, a do tego niekoniecznie musi mieć 70 cm. Amerykanie mają swój wzorzec a my mamy swój. I nikt mi nie zabroni aby podobały mi się samce w granicy nie przerośnięte.
Dodam że to nie oznacza że nie podobają mi się psy przerośnięte, po prostu WOLĘ w granicy samcze samce i sucze suki.
Choć to chyba nie ten temat co kto woli...

bura4

No to ja wolę właśnie większe. Może to takie zboczenie po Malamutach

Gość

No i właśnie wielu sędziów tak woli. Dlatego na ringach wygrywają mutanty, od razu dodam że Bil był toyem mutantem, żeby nie było...
Wiesz ile dla mnie znaczył Bil? nie wiem może nie wiesz, ale DUŻO, bardzo dużo. Był moim syneczkiem, oczkiem w głowie. Ale WOLĘ toye takie po 26 cm a nie 30cm.

Izabela124

Moim zdaniem powinno baczniej patrzeć się na wzorzec, bo po coś go wymyślono. Również nie podobają mi się te odchyły od wzorca i to, ze wygrywają psy mega przerośnięte. Nie mówię tu o pudlach, bo na nich się nie znam, ale np. o grzywaczach chińskich albo owczarkach szetlandzkich. Moim zdaniem przerośnięte psy nie powinny wygrywać. Jeśli sędziowie wolą większe psy to powinien zostać zmieniony wzorzec, bo to bez sensu. Ludzie wolą duże psy oraz sędziowie, więc po co bawić się w to wszystko?

Gość

bura4

Nie wiem jak u Pudli, ale u Malamutów sędziowanie a zgodność z wzorcem już dawno się rozminęły. A nikt wzprca nie zmienia. Ale tutaj też się zgodzę, powinna zostać zrobiona granica wyższa, ale wg mnie powinna być różnicowana na psa i sukę, jak w większosci ras. W końcu Pudel to też pies.

Gość

Tym sposobem dochodzimy do konsensus

We wzorcu powinien się znaleść zapis jak w większości dużych ras, suki od do, psy od do. U standardów i tak ten rozrzut jest olbrzymi, nie uważacie? Po co jeszcze zwiększać tego pudla? Niech ta suka ma te 55 cm max, a samiec 60cm. Po co tworzyć tego ofutrzonego doga niemieckiego? Już co niektórzy wymyślają tiny toya, kto? no oczywiście amerykanie, tak jak i standardy niestandardowe, choć nie znam ich wzorca.

bura4

Amerykański wzorzec mówi że od a nie ma górnej granicy, ale pies ma być proporcjonalny i się pięknie ruszać.

Efman

Gość

właściwie ważniejszy jest TYP, dlatego ja tak długo wystawiałam Bila w toyach mimo tego że był przerośnięty. Najczęściej mieliśmy opis : duży ale w typie i nigdy nikt go nie zdyskwalifikował za wzrost.

Efman

Gość

A kto tu się przejmuje Wink

Sędziowie jak każdy inny człowiek na ziemi (bo sędzia też człowiek Wink

) ma swoje typy, upodobania itp... jeden lubi małe, inny duże, jeden lubi wódkę drugi zakąskę (żart)

bura4

No, ale sytuacja z Krosna, gdzie sędzina mówi o suce w górnej granicy wzrostu, że jest za duża i wygrywa kaszalot, tylko tym, że jest mniejszy, to już porąbane.

Gość

Mówi się trudno i jedzie się gdzie indziej. Ja też nie raz i nie dwa przegrała bo konkurencja mniejsza... Nie mówiąc już że raz przegrałam bo najpierw sędzina op... mnie za lakier na Fordzie więc Bila już nie lakierowałam, po czym dała wygrać suce bo - "lepiej wygląda stojąc bokiem", oczywiście suka w lakierze... To jest paradoks.

pianistka

Sytuacji o lakier znam wiele , najpierw wręcz akcja że będą dyskw. za ślady lakieru a potem wygrywają tylko i wyłącznie betony

bura4

Aleksandrossa

Odświeżę bo mnie to nurtuje.
Jak to jest z wysokością pudli?
Jak np.w rodku mamy wpisane PUDEL MINIATUROWY a np.znacząco przerośnie wzorzec i jest niczym średniak to co wtedy?
Gdyby się chciało wystawiać takiego pudla (nas to akurat nie dotyczy) to zgodnie z tym co w rodku czy jak?
Jak wtedy jest taki pies oceniany?

Czeko

Może byc przepisany na średniaka chyba.

pianistka

Czeko

Dziękuję, aż mnie to samą zaciekawiło.
Przepisania dokonuje się w oddziale związku jesli jest tam sędzia międzynarodowy czy można to zrobić też na wystawie?

dog_master

W oddziale, musi to być międzynarodowy sędzia danej rasy/grupy, jeśli go nie ma w danym oddziale, to się prosi np. kogoś z innego oddziału, pewnie w takim przypadku ktoś na wystawie też by się zgodził, tylko jak by za to zaksięgowali wpłatę Wink

. Sędzia mierzy, opisuje i potem ZG wpisuje do rodowodu, że pies przekwalifikowany do rasy tej a tej.

Oceniany jest potem normalnie Wink

Tzn w nowej rasie.

Przepisywać można toye, mini i średnie, dużych nie można. I po ukończeniu przez psa 9 msc.
[link widoczny dla zalogowanych]

pianistka

Czeko

Dzięki za wyjaśnienie!

Aleksandrossa

Dzieki

Czyli rozumiem że to nie jest jakieś dziwne zjawisko że np.miniatura wyrasta na średniaka?